ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ PISA -ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ 16/5 στις 2μμ στη Δ/νση Δυτ. Θεσ/νίκης

Μπλοκάρουμε τις εξετάσεις PISA,

καμιά συμμετοχή μαθητών και εκπαιδευτικών

Όλοι κι όλες στην παράσταση διαμαρτυρίας 

στη Δ/νση ΠΕ Δυτικής Θεσ/νίκης 

τη  Δευτέρα 16/5 στις 2:00μμ

Συμμετέχουμε όλοι κι όλες στην απεργία στις 18/5, 

ημέρα των εξετάσεων τύπου PISA 

(3ωρη στα εργασίας από ΔΟΕ και 3ωρη από τον ΣΤ Σύλλογο).

Την Τετάρτη 18/5 για πρώτη φορά μετά από πάρα πολλές δεκαετίες, μαθήτριες και μαθητές/τριες δημοτικού θα δώσουν διαγνωστικές εξετάσεις ενώ τα σχολεία και οι εκπαιδευτικοί τους θα κριθούν με βάση τις επιδόσεις των μαθητών/τριών τους. Ευρύτερα, σε όλη την προηγούμενη εκπαιδευτική συγκυρία, οι διαγωνισμοί και τα μετρήσιμα δεδομένα (data) βρίσκονται στο επίκεντρο του κυρίαρχου εκπαιδευτικού λόγου και της σύστοιχης εκπαιδευτικής πολιτικής πρακτικής στην Ελλάδα: εσωτερικός PISA, τράπεζα θεμάτων, ΕΒΕ, τυποποίηση και κατάταξη σχολείων. Η μετρησιμότητα και η χάραξη πολιτικών στη βάση των λεγόμενων «αντικειμενικών» δεδομένων θεωρούνται η λύση σε κάθε εκπαιδευτικό πρόβλημα. Πρέπει να μετράμε, να ταξινομούμε και να ιεραρχούμε. Η μετρησιμότητα αποτελεί κυρίαρχο στοιχείο του νεοφιλελεύθερου εκπαιδευτικού σχεδίου διεθνώς για το δημόσιο σχολείο και υπηρετεί πολλαπλούς σκοπούς:

Πρώτον, να περιορίσει την όποια παιδαγωγική αυτονομία έχουν οι εκπαιδευτικοί στο παιδαγωγικό και διδακτικό τους έργο. Η τράπεζα θεμάτων επιβάλει συγκεκριμένο διδακτικό περιεχόμενο και έναν συγκεκριμένο χρονικό προγραμματισμό του διδακτικού έργου, ανεξάρτητα από τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών και την ιδιαιτερότητα κάθε τμήματος. Πιο απλά, διδασκαλία για το τεστ. Αυτή η πραγματικότητα καταγράφεται όπου έχει επιβληθεί η νεοφιλελεύθερη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση από το πρόγραμμα «Race to the Top» του Ομπάμα μέχρι τον Κυβερνητικό Οργανισμό Ofsted και τις διαδοχικές εξετάσεις στην Αγγλία. Αυξήστε τα αποτελέσματα με κάθε κόστος. Αυτό προτείνει και ο ΟΟΣΑ σε εμάς, αποτιμήστε με ποσοτικούς όρους τις επιδόσεις των παιδιών για να κρίνουμε και τις σχολικές μονάδες και τους εκπαιδευτικούς. 

Ο/η εκπαιδευτικός μέσα σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να είναι ο καλός/η manager των μαθητικών επιδόσεων, σε ένα σχολείο αφυδατωμένο από κάθε χαρά και δημιουργικότητα. Ο/η εκπαιδευτικός δεν έχει το δικαίωμα να διαφοροποιηθεί από τις εξεταστικές αναγκαιότητες, να εργαστεί δημιουργικά με τους μαθητές και τις μαθήτριες , να μιλήσουν για τον ρατσισμό, τον πόλεμο και τη φτώχεια, διότι αυτά δεν μετριούνται. Πρέπει διαρκώς να «παράγει» σε ένα βιομηχανοποιημένο σχολείο δεδομένων και περιγραφικών εκθέσεων. Είναι μια μορφή υποβάθμισης της εκπαιδευτικής πράξης, όπως τόνιζε πριν 30 χρόνια ο Μichael Apple. Παιδιά και εκπαιδευτικοί εμπορευματοποιούνται σε μια διαδικασία που θυμίζει τη μέτρηση της ανταγωνιστικότητας των καπιταλιστικών οικονομιών. Σε ένα σχολείο των εξετάσεων δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική μάθηση για όλους, αυθεντική αλληλεπίδραση και δημοκρατικός διάλογος. Υπάρχει μόνο το άγχος της επίδοσης. Ακυρώνονται προσωπικότητες, περιορίζεται ο ορίζοντας της διδασκαλίας, το απρόβλεπτο θεωρείται ενοχλητικό και, κυρίως, θεωρείται εμπόδιο η ανάγκη να στηριχθούν οι πιο αδύναμοι/ες μαθητές/τριες.

Καθόλου τυχαία ο ΟΟΣΑ δημοσιοποιεί μετά τις εξετάσεις λίστες κατάταξης των εκπαιδευτικών συστημάτων κι έπειτα προτείνει το ίδιο φάρμακο (αξιολόγηση, μέτρηση, σχολικές αγορές, δεξιότητες που έχει ανάγκη η αγορά). Αντίστοιχα, η κα Κεραμέως θέλει να αξιολογηθούν, στο τέλος της σχολικής χρονιάς, όλες οι σχολικές μονάδες στη βάση μιας δεκάβαθμης κλίμακας και τα αποτελέσματα να δημοσιοποιηθούν.

Δεύτερον, οι μετρήσεις δεν είναι αθώες, όχι μόνο γιατί καταγράφουν ταξικές ανισότητες που προσπαθούν να τις καταστήσουν φυσικές, αλλά και γιατί ανοίγουν τον δρόμο για τις σχολικές αγορές. Ατομική επιλογή σχολείου, δημιουργία τοπικών σχολικών αγορών, σχολεία ποικίλων διοικητικών καθεστώτων. Ο ανταγωνισμός, και όχι η συναδελφικότητα, πρέπει να γίνει η καταστατική αρχή του σχολείου. Αυτός είναι ο πραγματικός στόχος της κας Κεραμέως: να ισχυριστεί ότι το υποχρηματοδοτούμενο δημόσιο σχολείο έχει αποτύχει και η λύση είναι οι ιδιώτες και οι χορηγίες, περισσότερες εξετάσεις, αναλυτικά προγράμματα κομμένα και ραμμένα για επιτυχία στις εξετάσεις τύπου PISA, δηλαδή με βασικές γνώσεις και δεξιότητες.

Τρίτον, οι πολλαπλοί εξεταστικοί φραγμοί θέτουν στο προσκήνιο το ζήτημα των εργατικών μορφωτικών δικαιωμάτων. Το λένε ανοιχτά στα κείμενά τους: όλα τα παιδιά δεν μπορούν να μορφωθούν ή δεν πρέπει να μορφωθούν για δημοσιονομικούς λόγους. Οι κατώτατες μορφές μεταγυμνασιακής κατάρτισης είναι μια καλή επιλογή και αντίστοιχα πρέπει να ξαναδούμε τον πανεπιστημιακό χάρτη, να κλείσουμε, να συγχωνεύσουμε, αν δεν μπορούμε να εμπορευματοποιήσουμε τα πανεπιστημιακά τμήματα. Σε μια εποχή τεράστιων δυνατοτήτων για την εργαζόμενη πλειοψηφία, πολλά παιδιά πρόκειται να θυσιαστούν στο όνομα της αριστείας και της αξιολόγησης.

Άρα οι εξετάσεις αποτελούν προφανώς ένα ταξικό εμπόδιο και προωθούν μια ιδεολογία που νομιμοποιεί τη μορφωτική ανισότητα, την ιδέα, δηλαδή, ότι κάποιοι/ες πρέπει να βολευτούν εκτός σχολείου και πανεπιστημίου αν δεν έχουν εισόδημα για τα ιδιωτικά κολλέγια.

Οι εξετάσεις και η αξιολόγηση των μαθητών είναι υπόθεση όλου του εργατικού κινήματος. Σήμερα δεν είναι μόνο το 15% για την παιδεία που συγκλόνισε τη δεκαετία του ’60 και παραμένει επίκαιρο με την έννοια της αύξησης της χρηματοδότησης του δημόσιου σχολείου, αλλά και το όχι στις εξετάσεις τύπου PISA, στην τράπεζα θεμάτων και στην ΕΒΕ. Πρέπει να ενωθεί ο κόσμος της εκπαίδευσης και της εργασίας. Κυρίως η νέα γενιά πρέπει να πρωταγωνιστήσει στην οικοδόμηση ενός μετώπου ανατροπής απέναντι στην εκπαιδευτική δυστοπία του ΟΟΣΑ, της ΕΕ και των ποικίλων ελληνικών κυβερνήσεων.

Το δικαίωμα στη μόρφωση για όλα τα παιδιά πρέπει να αποτελέσει βασικό αίτημα της κοινωνίας. Δεν έχουμε ανάγκη από εσωτερικούς PISA, δεξιότητες, όπως η επιχειρηματικότητα, και συρρίκνωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, αλλά, αντίθετα, αποτελεί αναγκαιότητα ένα δίχρονο δημόσιο νηπιαγωγείο και ένα δωδεκάχρονο ενιαίο σχολείο όχι των εξετάσεων, αλλά της κριτικής συνειδητοποίησης στην προοπτική της κοινωνικής χειραφέτησης και τη δυνατότητα όλοι/ες να έχουν πρόσβαση στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση.

Οι εξετάσεις σε συνδυασμό με την αξιολόγηση σχολικών μονάδων επιχειρούν να προσαρμόσουν το σχολείο στις ανάγκες της αγοράς και να νομιμοποιήσουν ποικίλους κοινωνικομορφωτικούς αποκλεισμούς των παιδιών.

Καλούμε εκπαιδευτικούς και γονείς σε:

• συμμετοχή στην παράσταση διαμαρτυρίας στη Δ/νση ΠΕ Δυτ. Θεσ/νίκης τη  Δευτέρα 16/5 στις 2:00.

• συμμετοχή στην απεργία στις 18/5, ημέρα των εξετάσεων τύπου PISA (3ωρη στα εργασίας από ΔΟΕ και 3ωρη από τον ΣΤ Σύλλογο).

• μπλοκάρισμα των εξετάσεων, καμιά συμμετοχή μαθητών και εκπαιδευτικών.

Διασκευή κειμένου

 από το Editorial του εκπαιδευτικού περιοδικού Σελιδοδείκτης για την εκπαίδευση και την κοινωνία: https://selidodeiktis.edu.gr