block1

Κυριακή 9 Ιουνίου 2019

ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ-ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΧΟΛΕΙΟ, ΤΟΥ Δ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ


Για το «Ελεύθερο» «Αυτόνομο» Σχολείο, 

του πανεπιστημιακού καθηγητή, Δημήτρη Αναστασίου 


Μια από τις προτάσεις της ΝΔ είναι η δημιουργία «αυτόνομων» σχολείων.

Στη Βρετανία αυτό είναι καθεστώς. Ξεκίνησε το 2000 από την Κυβέρνηση των Νέων Εργατικών του Μπλερ αλλά γιγαντώθηκε μετά το 2010 από τους Συντηρητικούς σε συνεργασία με τους Φιλελεύθερους. 
Υπολογίζεται ότι πάνω από τα μισά σχολεία στην Αγγλία, περισσότερο στη δευτεροβάθμια και λιγότερο στην πρωτοβάθμια είναι πλέον Ακαδημίες. Δηλαδή σχολεία ενμέρει δημόσιας χρηματοδότησης αλλά ιδιωτικού ελέγχου, τις περισσότερες φορές επιχειρηματικών ή θρησκευτικών συμφερόντων. Ακολουθούν ένα κορμό μαθημάτων στην αγγλική γλώσσα και τα μαθηματικά και από κει και πέρα το ...έλα να δεις. Η συντριπτική πλειοψηφία των Ακαδημιών είναι οργανωμένη σε trusts (κοινοπραξίες) με Διοικητικά Συμβούλια εκτός ελέγχου των τοπικών γραφείων εκπαίδευσης. Ελέγχονται μόνο από μια Ανεξάρτητη Αρχή την Ofsted (The Office for Standards in Education) που αναφέρεται στο Κοινοβούλιο. Το ελέγχονται είναι τρόπος του λέγειν. Με βάση τους ρυθμούς ελέγχου του Ofsted θα χρειαστούν 80 χρόνια για να ελεγχθούν από μια φορά όλα τα σχολεία-ακαδημίες.
Σχολεία-ακαδημίες σε φτωχογειτονιές ακόμα ψάχνουν για τον επενδυτή-χρηματοδότη.
Πώς είναι η ζωή σε αυτά τα σχολεία που έχουν θρυμματίσει το σχολικό σύστημα; Κάποια στιγμιότυπα βάσει δημοσιευμάτων μέσα στο 2019:
1. Ένα σκάνδαλο χιλιάδων λιρών κάθε μήνα στο φως.
2. Οι καλές ακαδημίες με ψηλά ποσοστά επιτυχίας τραβούν τους καλύτερους μαθητές. 
3. Μαθητές με χαμηλότερες επιδόσεις εξαφανίζονται από καταλόγους ή μένουν στο σπίτι τη μέρα των εξετάσεων. 
4. Σχολεία δεκάδων διαφορετικών ταχυτήτων. 
5. Μαθητές στο αυτιστικό φάσμα αποβάλλονται ή περνούν τη μέρα τους σε θαλάμους απομόνωσης γιατί πολλά σχολεία έχουν επιβάλλει κανόνες μηδενικής ανοχής στην διαταρακτική συμπεριφορά. 
6. Πρόσφατα είχαμε απόπειρας αυτοκτονίας από μαθητή που περνούσε τη μέρα του σε θαλάμους απομόνωσης. 
7. Ένας μαθητής πέρασε 240 φορές από τα κουβούκλια της εικόνας μεταξύ 7-16 ετών. 
8. Μαθητές απολογούνται ενώπιον άλλων μαθητών σε ειδικές συναρθροίσεις εκφοβισμού για να βελτιωθεί η συμπεριφορά. 
9. Μερικές ακαδημίες εφαρμόζουν την πρακτική της επανάληψης τάξης. Μια από τις πιο αναποτελεματικές τακτικές (αρνητικό effect size).
10. Γονείς πιέζουν για υψηλά στάνταρντς για να διώξουν τους πιο αδύναμους μαθητές.
11. Oι εργασιακές σχέσεις είναι ελαστικές. Τα συνδικάτα καταγγέλουν τρομοκρατία. Προσλαμβάνονται εθελοντές για κανονικές δουλειές. 
12. Ο Διευθυντής (CEO) ενός συγκροτήματος ακαδημιών-σχολείων της Silver Birch Academy Trust έδωσε εντολή να αφήσουν τους μαθητές να αντιγράφουν στις πιο κρίσιμες Sats εξετάσεις για να βελτιώσει τα αποτελέσματα στα σχολεία του (και την Κατάταξη) και να προσελkύσει νέους γονείς... συγγνώμη πελάτες.
13. Το Υπουργείο Παιδείας έχει χάσει παντελώς τον έλεγχο.
Αυτά... και μάλλον είναι λίγα μπροστά σε αυτά που συμβαίνουν στο νέο εμπορευματοποιημένο σχολείο.


Παρατίθενται παρακάτω μερικά μόνο δημοσιεύματα που έχω εντοπίσει το τελευταίο 3μηνο.























ΑΡΘΡΑ


Εδώ η αναλυτική κριτική μας στα αγγλικά για τα αποτελέματα του 2009. Ό,τι λέει ο ΟΟΣΑ είναι στον αέρα γιατί ουσιαστικά διαπράττει μιαν σχεδόν απάτη ή πλάνη (π.χ. confirmation bias).
Στο ακαδημαικό άρθρο που υπάρχει στο Research Gate το λέμε ευγενικά σε "ακαδημαική γλώσσα" αλλά είναι σαφές.
National economy
GNI per capita had indirect effect on reading achievement and school life expectancy though education context and special education factors. Disparities between wealthier and less wealthy nations were strongly related to disparities in reading achievement in reading among 67 PISA countries.
The correlation between GNI per capita and reading achievement was very high (r = 0.80), predicting an enormous 64% of the differences in reading achievement. It also seems that the relative prosperity of richer countries allows them to spend more on education for the benefit of both general and special education.
This relationship is not at all self-evident. With regard to the PISA 2009 results, the OECD (2010) claimed that “GDP per capita influences educational success, but this only explains 6% of the differences in average student performance. The other 94% reflect the potential for public policy to make a difference” (p. 3). OECD further stated that:
------------------------------------------------
the fact that the best-performing country or economy in the 2009 assessment is Shanghai-China, with a GDP per capita well below the OECD average, underlines that low national income is not incompatible with strong educational performance. Indeed, while there is a correlation between GDP per capita and educational performance, this correlation only predicts 6% of the differences between average student performance across countries. The other 94% of differences reflect the fact that two countries of similar prosperity can produce very different educational results (pp. 160–161)
----------------------------------------------------------------------
When we ran correlation analyses using the OECD (2010) data (p. 219), the correlation between Gross Domestic Product (GDP) per capita and reading was indeed low (r = 0.231, N = 34), predicting less than 6% of the differences in reading.
However, we express several concerns about the OECD (2010) claims. First, the OECD used GDP per capita instead of GNI per capita as the measure of national income of countries. GNI is the total income produced within a country (the GDP) along with the net income obtained from other countries. Thus, GNI measures the total income from a country’s citizens and firms, regardless of whether this income is located within a country’s boundaries or comes from abroad; it measures income that flows in a country. But the GDP is based on the location (that is, country’s borders) of the produced goods and services, including earnings from foreign sources; it is based on production not citizens' income. If OECD had used GNI per capita (Atlas method), then the produced correlation with reading achievement would be higher (r = 0.314, N =34).
Nevertheless, the biggest concerns with the OCED’s analysis are not metrical but statistical and conceptual problems. The OECD (2010) analysis involved only 34 OECD member countries, which were those with increased wealth. Hence, the OECD’s claims cannot be generalized to all of the 65 PISA member countries and territories that participated in the 2009 assessment and less so of the larger set that encompasses 71 countries (which included some of the poorest countries in 2010).
The obvious conclusion from this “selective” analysis by the OECD is that the generality of the findings were compromised, and findings need to be discussed from the perspective that they are tied to affluent countries mostly. The OECD’s restricted sample cannot lead to “unrestricted” conclusions about how to improve performance across the world, as OECD’s (2010, pp. 160–161) stated in the section entitled “The potential to improve performance across the world.” This restriction in range leads to overgeneralized statements. Then, the representation of China by Shanghai is conceptually problematic, mainly because a big portion of Shanghai’s students are not covered by PISA assessments (see Loveless (2013) and Zhao (2014a, 2014b)). The example of Shanghai should not outweigh systematic and multivariate statistical evidence. In so doing, the OECD (2010) report commits a logical fallacy called misleading vividness, that is, a few vivid cases lead to false claims about the global picture (Zhao, 2014a, 2014b).
In terms of policy, an over-optimistic view on the autonomy of education of its wider socioeconomic context can lead to unattainable goals like that of universal elementary education by 2015 in the Education for All policy (UNESCO, 2000). Although overlooked by some policy analysts, progress in reading outcomes is linked to both economic progress and education development (Sahlberg, 2011a, 2011b; Wilkinson & Pickett, 2009). The findings of the present study provide empirical evidence for a strong positive relationship between national economy strength and international reading scores.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου