ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ -Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ-ΑΥΤΟΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΕΝΑ ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ ΑΔΕΙΑΝΟ!
15-1-2015
Δεκάδες χιλιάδες εκπαιδευτικοί, χιλιάδες σχολεία και χιλιάδες προϊστάμενοι νηπιαγωγείων και διευθυντές έστειλαν ένα ακόμη ηχηρό μήνυμα:
κ. υπουργέ, χάσατε!
Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ-ΑΥΤΟΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ένα πουκάμισο αδειανό…
Για δεύτερη σχολική χρονιά το Υ.ΠΑΙ.Θ. προσπαθώντας να επιβάλει την αξιολόγηση στην εκπαίδευση γνώρισε μια δεύτερη, ακόμη μεγαλύτερη ήττα. Φέτος, που η αυτοαξιολόγηση γίνεται προσπάθεια από το Υ.ΠΑΙ.Θ. να συμπληρωθεί με την ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, η αντίσταση έρχεται από τους συλλόγους διδασκόντων, που στη μεγάλη πλειοψηφία τους δηλώνουν συμμετοχή στην απεργία-αποχή της Δ.Ο.Ε. και δεν προχωρούν στην κατάρτιση/ανάρτηση προγραμματισμού και σχεδίου δράσης. Επίσης, από μεγάλο μέρος των προϊσταμένων των Νηπ/γείων και δευτερευόντως των διευθυντών/τριών Δημ. Σχολείων που αρνούνται να καταθέσουν portfolio και να συμμετέχουν στις αξιολογικές συναντήσεις.
Το εκπαιδευτικό κίνημα είχε να αντιμετωπίσει:
• Το πανεπιστημιακό κατεστημένο με τις τεράστιες απολαβές από την εφαρμογή των προγραμμάτων αξιολόγησης-αυτοαξιολόγησης,
• τις πιέσεις και τους εκβιασμούς του διοικητικού μηχανισμού (Δ/ντές Διευθύνσεων Π.Ε. και Σχολικοί Σύμβουλοι),
• κάποιους/ες διευθυντές/τριες σχολείων που από το φόβο της απώλειας των προνομίων τους (εξουσία, επίδομα, μακροχρόνια απαλλαγή από διδακτικά καθήκοντα) πίεζαν για την υλοποίηση της αυτοαξιολόγησης και προετοιμάζονταν να αξιολογήσουν.
Παρά τις δηλώσεις στελεχών του Υ.ΠΑΙ.Θ. (και δυστυχώς και αρκετών στελεχών της ΔΑΚΕ και της ΠΑΣΚ/ΔΗΣΥ), τις πιέσεις, τους εκβιασμούς, το κλίμα φόβου αλλά και προσδοκιών για μισθολογική εξέλιξη, η μέχρι τώρα καταγραφή των στοιχείων συμμετοχής στην απεργία-αποχή δείχνει ότι η αξιολόγηση είναι πολιτικά, ηθικά και παιδαγωγικά ηττημένη στη βάση της ζωντανής εκπαίδευσης!
Με στοιχεία από 57 Συλλόγους Π.Ε. (από 140 συνολικά) και ένα δείγμα που ξεπερνά το 1/3 των σχολικών μονάδων φαίνεται ότι:
περισσότερα από τα μισά σχολεία συμμετέχουν στην απεργία-αποχή και δεν κάνουν αυτοαξιολόγηση
μόνο το 1/3 των σχολείων προχωρούν στις διαδικασίες της αυτοαξιολόγησης
οι μισές/οι περίπου από τις/τους προϊσταμένες/ους
Νηπ/γείων και το 1/5 των διευθυντών/τριών Δ.Σ. που κλήθηκαν να αξιολογηθούν δεν κατέθεσαν portfolio και δε δέχθηκαν να αξιολογηθούν.
Τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η αξιολόγηση έχει απονομιμοποιηθεί πλήρως στη συνείδηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των εκπαιδευτικών
Το εκπαιδευτικό κίνημα απαιτεί -και το Υ.ΠΑΙ.Θ. και οι υπηρεσίες του έχουν υποχρέωση- να σταματήσει τώρα κάθε σχετική με την αξιολόγηση και την αυτοαξιολόγηση διαδικασία.
ΟΡΙΣΤΙΚΑ και όχι προσωρινά μέχρι τις εκλογές, ούτε να παραταθούν οι ημερομηνίες, όπως πολύ πονηρά ζητούν κάποια ανώτερα στελέχη της εκπαίδευσης που σκέφτονται απλά πώς “θα αλλάξουν πουκάμισο” στην πιθανότητα κυβερνητικής αλλαγής ούτε με νέες παρατάσεις των καταληκτικών ημερομηνιών σαν αυτή που έσπευσε να ανακοινώσει το Υ.ΠΑΙ.Θ.
Ως ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ-ΚΙΝΗΣΕΙΣ-ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε. χαιρετίζουμε τους/τις χιλιάδες εκπαιδευτικούς που αντιστάθηκαν στις πιέσεις, δεν άκουσαν τις “σειρήνες” για ατομική ανέλιξη, έβαλαν μπροστά τη συλλογικότητα, τον αγώνα για το δικαίωμα όλων στη δουλειά και τη μόρφωση!
Καλούμε και :
• τα σχολεία που αποφάσισαν να συμμετέχουν στην ΑΕΕ με νέες συνεδριάσεις των συλλόγων διδασκόντων να αλλάξουν αυτή την απόφαση. Ταυτόχρονα να ανακληθεί ό,τι έχει αναρτηθεί από καλοθελητές διευθυντές/τριες στο παρατηρητήριο χωρίς απόφαση του συλλόγου διδασκόντων.
• τους/τις διευθυντές/τριες και προϊσταμένους/νες των Δ.Σ. και των Νηπ/γείων που έχουν καταθέσει portfolio να δηλώσουν ότι συμμετέχουν στην απεργία-αποχή, δε δέχονται να αξιολογηθούν και το portfolio τους να θεωρηθεί ως μη κατατεθειμένο.
Συνάδελφοι/ισσες,
Μέσα από τη δράση των τοπικών Συλλόγων (δυστυχώς κάποιοι διευθυντές μέλη των Δ.Σ. βιάστηκαν να «επιμορφωθούν» και να καταθέσουν portfolio για να γίνουν αξιολογητές), με διαδικασίες Συνελεύσεων, με συγκεντρώσεις διευθυντών, με συλλογή υπογραφών άρνησης συμμετοχής στην αξιολόγηση, με παραστάσεις στις Δ/νσεις Π.Ε. και τους Σχολικούς Συμβούλους και άλλες δράσεις, το εκπαιδευτικό κίνημα απέδειξε ότι η εφαρμογή της αξιολόγησης δεν είναι μονόδρομος και η συλλογική μας δράση μπορεί να φέρει την ανατροπή στα σχέδια του Υ.ΠΑΙ.Θ., της κυβέρνησης και της Ε.Ε. Κι αυτό η πλειοψηφία του Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. (ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚ/ΔΗΣΥ) δεν μπορεί να συνεχίσει να το αγνοεί. Γιατί αν ξεπεράσουμε προσωρινά την ελλιπέστατη στάση της ηγεσίας της Ομοσπονδίας στον αγώνα για να μην περάσει η αξιολόγηση, είναι ακόμα πιο προκλητικό σήμερα να μη θέλει να συγκεντρώσει και να δημοσιοποιήσει τα αναλυτικά στοιχεία για τη συμμετοχή των εκπαιδευτικών στην απεργία-αποχή που η ίδια η Δ.Ο.Ε. ομόφωνα προκήρυξε.
Η πλειοψηφία του Δ.Σ. φοβάται “όπως ο διάολος το λιβάνι”, να συζητήσει ειδικά για τις προϊσταμένες των νηπιαγωγείων και τους διευθυντές που δεν δέχτηκαν να αξιολογηθούν.
«Να μη στιγματίσουμε», όπως είπε ο εκπρόσωπος της ΠΑΣΚ/ΔΗΣΥ στη συνεδρίαση του Δ.Σ., «τους διευθυντές που δέχτηκαν την αξιολόγηση», δηλ. τα στελέχη των ψηφοδελτίων τους στους τοπικούς Συλλόγους, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία τάχθηκαν ενάντια στις θέσεις του κλάδου…
Το εκπαιδευτικό κίνημα πρέπει από τώρα να διακηρύξει ότι όποια κυβέρνηση και αν προκύψει μετά τις εκλογές είναι υποχρεωμένη :
1. να καταργήσει το νομοθετικό πλαίσιο της αυτοαξιολόγησης - αξιολόγησης, που δυο χρόνια τώρα ακυρώνεται στην πράξη,
2. να υιοθετήσει τα αιτήματά μας για την κατοχύρωση της παιδαγωγικής ελευθερίας και δημοκρατίας στο σχολείο, τα μορφωτικά δικαιώματα όλων των παιδιών και τα εργασιακά των εκπαιδευτικών,
3. να προχωρήσει στην ακώλυτη βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη με την άμεση κατάργηση της σχετικής μνημονιακής διάταξης, την κατάργηση της σύνδεσης του βαθμού-μισθού με την αξιολόγηση και συνολικά την κατάργηση του βαθμολόγιου-μισθολόγιου-“φτωχολόγιου”,
4. να προχωρήσει σε διορισμούς χιλιάδων εκπαιδευτικών που λείπουν από τα σχολεία.
Με συλλογικότητα, αυτοοργάνωση και συντονισμένους αγώνες θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε την ανατροπή των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων που προωθούν κεφάλαιο, ΕΕ και ΔΝΤ στην εκπαίδευση και την κοινωνία.
Για να έρθουν στο προσκήνιο
τα δικαιώματα των παιδιών και οι ανάγκες της εργαζόμενης πλειοψηφίας
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου