ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ Στ συλλόγου Θεσ/νίκης

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.

                          https://rizospastiki-kinisi.blogspot.com/                       14 Δεκεμβρίου 2025

Για όλους τους λόγους του κόσμου: Όλες και όλοι στις συγκεντρώσεις – διαδηλώσεις της 6ης Δεκέμβρη σε όλη τη χώρα!                                                                                 

                   Τίποτα δεν είναι πιο περίεργο από την πρώτη αναμπουμπούλα μιας εξέγερσης.                                    Ξεσπά με μιας ολούθε. Είχε προβλεφθεί; Ναι. Είχε προετοιμαστεί; Όχι                                Από που βγαίνει;  Από το λιθόστρωτο. Από που έπεσε; Από τα σύννεφα.                                                                                                              Βίκτωρ Ουγκώ, Οι Άθλιοι

Η σφαίρα που έκοψε το νήμα της ζωής ενός 15χρονου παιδιού δεν έπεσε από τον ουρανό, ούτε εξοστρακίστηκε από το πιστόλι ενός «επίορκου» αστυνομικού. Είχε από πίσω της το βαρύ πυροβολικό όλων των ακροδεξιών και ακροκεντρώων  φωνών που ούρλιαζαν από τις τηλεοράσεις: επιτέλους, πρέπει να λυθούν τα χέρια της αστυνομίας απέναντι στη βίαιη νεολαία. Είχε από πίσω της όλη τη φυσική και συμβολική βία που υπέστησαν οι εκπαιδευτικοί στη μεγάλη απεργία του 2006, το φοιτητικό κίνημα στις καταλήψεις και τις πορείες του 2006-7. Όλη τη φυσική και συμβολική βία που υπέστησαν οι εργαζόμενες κοινωνικές τάξεις και τα παιδιά τους εκείνα τα χρόνια της «ανάπτυξης». 

Αυτό που ακολούθησε κανείς δεν το περίμενε. Το πολιτικό κατεστημένο εξανέστη, στα υπουργικά συμβούλια έπεφταν προτάσεις ακόμα και για επέμβαση του στρατού, άλλες πάλι καθησύχαζαν τον έντρομο συντηρητικό μικροαστισμό πως στις πραγματικές επαναστάσεις «δε θα σπάσει ούτε τζάμι».                                                                                                   

Κι όμως, τίποτα δε μπόρεσε να σταματήσει εκείνο το κίνημα. 

Κι αυτό δεν το ξέχασαν ποτέ, γι’ αυτό «έφτιαξαν», χρηματοδότησαν και ανέδειξαν τη Χρυσή Αυγή. Γι’ αυτό η εκδικητική τους εμμονή κρατάει έναν χρόνο προφυλακισμένο τον φίλο του Αλέξη, τον Νίκο Ρωμανό. Γι’ αυτό και σήμερα, ο εφιάλτης των Χριστουγέννων του 2008 είναι εδώ και τρομάζει όλες τις εξουσίες, κυβέρνηση, κρατικούς μηχανισμούς, καλοπληρωμένους δημοσιογράφους. Πολύ περισσότερο όταν τα τρακτέρ της οργής πλημμυρίζουν την ύπαιθρο. 

Πες μου τι γίνανε εκείνα τα παιδιά… Οι μικροί Γαβριάδες του 2008 είναι σήμερα πάνω από 30 χρονών. Πέρασε από πάνω τους όλη η μνημονιακή μπόρα, τα μεγάλα κινήματα, οι πλατείες που τις καταράστηκαν ακόμα κι εκείνοι που πέρασαν έστω και περιστασιακά από κει, οι μαχαιριές στον Παύλο Φύσσα, οι παρελάσεις των νεοναζί, οι αυταπάτες για μια εύκολη ανάθεση σε κοινοβουλευτικούς σωτήρες, το λαϊκό ΟΧΙ που παραβιάστηκε κυνικά και έγινε ΝΑΙ, η σκόνη της ανεργίας που σήκωσαν τα προσοντολόγια της κυβερνώσας «αριστεράς», η πλύση εγκεφάλου των Πορτοσάλτε και ο καγχασμός των Γεωργιάδηδων, ο θρήνος των μανάδων από την μαρτυρική Παλαιστίνη. 

Σήμερα είναι αναπληρώτριες σε κάποιο νησί, νεοδιόριστοι με το πειθαρχικό στην τσέπη, ντελιβεράδες που βγάζουν το μεροκάματο μες τη βροχή, διδάκτορες που έφυγαν για τα ξένα, άνεργες που την παλεύουν με μια προπληρωμένη κάρτα.                                                                                                                                                                                                                                                                                             Σήμερα αναστοχάζονται και θυμούνται. Πού ήμουνα εκείνη τη νύχτα;                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                  

Σήμερα, κάτω από τη σκόνη του χρόνου, χτυπάνε αλλιώτικα οι καρδιές όλων όσων ζήσαμε εκείνες τις μέρες και τις νύχτες, στην Πανεπιστημίου, στο Σύνταγμα, στη Νομική, στο Πολυτεχνείο, στην ΑΣΟΕΕ, σε κάθε κατάληψη σχολείου. Όχι δε μας ταιριάζει η σιωπή ούτε ο φόβος.                                                                                                                                                       

Θυμήσου: μην πάρεις τηλέφωνο τη μοναξιά σου, βγες ξανά στους δρόμους της φωτιάς.                                                              Θυμήσου: Απέναντι στο οπλισμένο κράτος, στα τεντωμένα χέρια με τα πιστόλια στην άκρη στεκόσουν εσύ. Θυμήσου: η αυτοοργάνωση δεν προϋποθέτει σωτήρες, το ακριβώς αντίθετο. Στην αυτοοργάνωση και στα κοινωνικά κινήματα δεν υπάρχει πρώτη θέση και θέση για το πόπολο. Είμαστε όλες και όλοι στην ίδια θέση.  Ας γεμίσει ξανά βουή το άγιο λιθόστρωτο, να πλημμυρίσει από μικρούς Γαβριάδες και μεγάλους Αγιάννηδες, να πάρει σχήμα και μορφή η οργή που σιγοβράζει μέσα μας,  Γιατί κανένας Δεκέμβρης δεν τελείωσε ποτέ! 

Λευτεριά στον Νίκο Ρωμανό

Νίκη στα αγροτικά μπλόκα

Όλοι κι όλες στους αγώνες της παιδείας και της αγροτιάς!

ανεξάρτητες αυτόνομες αγωνιστικές ριζοσπαστικές

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.                                                                           

5/12/25

Πολιτεία με δεμένα μάτια, νηπιαγωγεία και δημοτικά  με δεμένα χέρια – 

Η κατάρρευση των δημόσιων δομών είναι επιλογή

«Γίνεται της σύμβασης.... από υλικό, ότι δώσουν οι σύλλογοι γονέων ... και αγιος ο Θεός»

«Δεν πήραμε απολύτως τίποτα.

Πετρέλαιο όμως πέρσι μας έβαλε ο δήμος. Ελπίζω και φέτος.»

«.....τα ίδια χάλια με πέρυσι ακόμη,δεν έχουμε πάρει γραφική ύλη τα νηπιαγωγεια ούτε πέρυσι, ούτε φέτος  Ακόμη περιμένουμε τις περιβόητες συμβάσεις....»

«2 κουτιά μαρκαδόρους, 1 χαρτί φωτοτυπικού  και δε θα συζητήσω για καθαριστικά ...α και τα μωρομάντηλα εκτός σύμβασης»

 «Συνάδελφοι,Θα ήθελα μόνο να πω οτι ακόμα κι εμείς που εξακολουθούμε να παίρνουμε χρήματα, σας πληροφορώ ότι η τρίτη δόση του 2025 που πριν απο λιγες μερες πήραμε είναι 150 ευρώ για 3 μήνες..... Καλύπτει αναλώσιμα, καθαριστικά, συντηρήσεις κτλ»

« αναγκαστικά δεν αλλάζουμε κάθε μέρα σακούλες σκουπιδιών….οι δε χειροπετσέτες για το

πλύσιμο των χεριών τελειώνουν στα μέσα του μήνα» 

(αλιευμένα από το διαδίκτυο σε ερωτήσεις συναδέλφων στο πώς χειρίζονται τη κατάσταση που έχουν περιέλθει)

Η ελληνική εκπαίδευση περνά ίσως τη ζοφερότερη φάση της. Με την κατάργηση των Σχολικών Επιτροπών μέσω του Ν. 5056/2023, τα σχολεία έχουν αφεθεί γυμνά απέναντι στη γραφειοκρατία, στη χρόνια υποχρηματοδότηση και στην κραυγαλέα αδιαφορία της Πολιτείας. Η μεταρρύθμιση που διαφημίστηκε ως “εκσυγχρονισμός” έχει μετατραπεί σε θηλιά που σφίγγει ολοένα και περισσότερο τη λειτουργία των σχολικών μονάδων – και η εκπαιδευτική κοινότητα πληρώνει καθημερινά το τίμημα.

Όχι, βέβαια, πως πριν ζούσαμε σε παράδεισο· η φτώχεια είχε ήδη όνομα: ανεπαρκή κονδύλια και αδυναμία κάλυψης στοιχειωδών αγαθών. . Τώρα όμως, το πρόβλημα όχι μόνο δεν λύθηκε – διογκώθηκε και απειλεί να παρασύρει τα πάντα.

Από την ευελιξία… στο απόλυτο χάος

Εκεί όπου οι Σχολικές Επιτροπές μπορούσαν να καλύψουν άμεσα ανάγκες, από ένα απλό χαρτί φωτοτυπίας έως μια επείγουσα επισκευή, σήμερα κυριαρχεί ένα καθεστώς παράλογης καθυστέρησης. Όλες οι προμήθειες και οι υπηρεσίες περνούν υποχρεωτικά από τους δήμους, μέσα από τεράστιους διαγωνισμούς, κοινές διαδικασίες για δεκάδες σχολικές μονάδες και άκαμπτους κανόνες δημοσίων συμβάσεων με κωδικούς που καμμία σχέση με τις ανάγκες των σχολείων μας δεν έχουν.

Το αποτέλεσμα είναι τραγικό:

σχολεία χωρίς βασικά υλικά, χωρίς συντηρήσεις, χωρίς δυνατότητα να λειτουργήσουν αξιοπρεπώς – για μήνες.

Γραφειοκρατία χωρίς έλεος – Διευθυντές – Προισταμενες Νηπιαγωγείων με δεμένα χέρια

Οι διευθυντές  και οιΠροισταμένες έχουν μετατραπεί σε διαχειριστές κρίσεων χωρίς εργαλεία. Γνωρίζουν τι χρειάζεται το σχολείο τους, αλλά δεν μπορούν να το εξασφαλίσουν. Η καθημερινότητα των σχολείων εξαρτάται πλέον από χρονοβόρα έγγραφα, ουρές εγκρίσεων και αναμονές για διαγωνισμούς που καθυστερούν επ’ αόριστον.

Μια βλάβη στο καλοριφέρ;

Μια τουαλέτα που χρειάζεται άμεση επισκευή;

Έλλειψη αναλώσιμων ;

Πλέον όλα αυτά δεν επιλύονται – απλώς λιμνάζουν.

Η εκπαιδευτική πραγματικότητα έχει παραδοθεί σε ένα μοντέλο που δεν σχεδιάστηκε ποτέ για να υπηρετήσει τις ανάγκες μιας σχολικής μονάδας, αλλά για μεγάλα δημόσια έργα. Κανείς δεν προσαρμόστηκε στις ανάγκες της Παιδείας. Αντίθετα, η Παιδεία προσαρμόστηκε βίαια στις αδυναμίες της κρατικής γραφειοκρατίας.

Κεντρικοποίηση χωρίς πόρους – Ένα σύστημα που τρέφει την αναποτελεσματικότητα

Η χρηματοδότηση μέσω ΚΑΠ και πρόσθετων προγραμμάτων ήταν ήδη ανεπαρκής και ούτε με την προηγούμενη διαδικασία αποδιδόταν τα χρήματα στα σχολεία .Είχαμε μάλιστα Δήμους με σχολεία «πλούσια¨και Δήμους που ούτε πετρέλαιο δεν είχαν . Τώρα όμως, με τη συγκέντρωση όλων των διαδικασιών στους δήμους, το πρόβλημα διογκώθηκε.

Οι δήμοι σηκώνουν βάρος που δεν μπορούν και πολλές φορές είναι ανίκανοι  να διαχειριστούν:

• Οι πόροι δεν επαρκούν.

• Οι ανάγκες πολλαπλασιάζονται αφού δεν έχουν αυξηθεί οι επχορηγήσεις παρόλη την αύξηση τιμών και την ακρίβεια 

• Οι μικροί τοπικοί προμηθευτές αποκλείονται, καθώς οι διαγωνισμοί είναι κομμένοι και ραμμένοι για μεγάλες εταιρείες.

• Τα σχολεία βυθίζονται σε αναμονή, εξαρτώμενα από έναν μηχανισμό που αργεί, δυσλειτουργεί και συχνά… απλώς δεν λειτουργεί.

Η κατάσταση αυτή δεν είναι απλώς “έλλειψη ευελιξίας”.

Είναι υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης με θεσμική υπογραφή.

Όταν η διαφάνεια μετατρέπεται σε πρόσχημα

Το επιχείρημα της “διαφάνειας” χρησιμοποιήθηκε ως ασπίδα για μια μεταρρύθμιση που στην πράξη:

• Απέκοψε τα σχολεία από το δικαίωμα αυτοδιαχείρισης,

• Γιγάντωσε τη γραφειοκρατία,

• Καθυστέρησε κάθε μορφή προμήθειας,

• Άφησε τις σχολικές μονάδες χωρίς άμεσους πόρους,

• Εξώθησε τους μικροπρομηθευτές εκτός συστήματος.

Δεν πρόκειται απλώς για αβλεψία – πρόκειται για μια επιλογή που αγνοεί τις πραγματικές ανάγκες της εκπαιδευτικής κοινότητας.

Το τίμημα το πληρώνουν τα παιδιά

Είναι αδιανόητο το 2025 να υπάρχουν σχολεία που δεν έχουν χαρτί, θέρμανση, υλικά καθαριότητας, υποδομές σε λειτουργική κατάσταση.

Να υπάρχουν εκπαιδευτικοί που δίνουν αγώνα για τα αυτονόητα.

Να υπάρχουν διευθυντές Δημοτικών Σχολείων και ΠροΊσταμένες /οι Νηπιαγωγείων  που σηκώνουν καθημερινά μια ανυπέρβλητη γραφειοκρατια –  οικονομικοί υπόλογοι μάλιστα. 

Να αναγκάζονται οι γονείς να συνεισφέρουν οικονομικά για βασικές ανάγκες των σχολείων

Και την ίδια στιγμή, η πολιτεία να παρουσιάζει την κατάσταση ως “βελτίωση του συστήματος”.

Η πραγματικότητα είναι μία:

Η δημόσια εκπαίδευση ασφυκτιά – και η ασφυξία αυτή είναι θεσμικά προκαθορισμένη.

Ώρα για ανάληψη ευθύνης

Η εκπαιδευτική κοινότητα απαιτεί τώρα λύσεις, όχι υποσχέσεις:

• Αύξηση τών ΚΑΠ 

• Δημιουργία  μηχανισμών άμεσης χρηματοδότησης και μικρών προμηθειών.

• Σαφήνεια, επαρκή χρηματοδότηση και λογοδοσία.

• Ένα σύστημα που να υπηρετεί τα σχολεία – όχι να τα παραλύει.

Γιατί όταν τα σχολεία δεν μπορούν να λειτουργήσουν, δεν είναι απλώς ένα διοικητικό πρόβλημα.

Είναι κοινωνική αποτυχία.

Και αυτή την αποτυχία κανείς δεν έχει το δικαίωμα να την παρουσιάζει ως μεταρρύθμιση.

                                  ΑΘΗΝΑ 18/11/2025

Δεν επιστρέψαμε στην εποχή της χούντας – ζούμε τη χούντα της εποχής μας

Κι οι χούντες πέφτουν με Πολυτεχνεία, όχι με Μαρκεζίνηδες!

«Απεφάσισα μετά τας χθεσινάς αναρχικάς εκδηλώσεις μιας οργανωμένης μειοψηφίας να κηρύξω τον στρατιωτικόν νόμον καθ’ άπασαν την επικράτειαν ... αναρχικά στοιχεία αποβλέποντα εις ανατροπήν πάσας εννόμου τάξεως...εδημιούργησαν επικινδύνως έκρυθμον κατάστασιν. Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών απέδειξαν την ύπαρξη συνωμοσίας των εχθρών της δημοκρατίας και της ομαλότητος» 

Γεώργιος Παπαδόπουλος, 17 Νοεμβρίου 1973

Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία. Κάποιος την έγραψε σε έναν τοίχο του Πολυτεχνείου με μπογιά. Ήταν μια λέξη μοναχά, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ κι ακολουθούσαν άλλες δύο: στην Παλαιστίνη. Τον είδε ο κοσμήτορας της σχολής, τον φωτογράφησε και έδωσε το υλικό στις αρχές ζητώντας την τιμωρία ενός φοιτητή του, που «αναγνώρισε» στο πρόσωπο του κάποιου. Ο φοιτητής καταδικάστηκε σε 14 μήνες φυλακή. Κι αυτό έγινε τώρα, γιατί στην εποχή της χούντας, όταν οι αστυνομικοί κυνηγούσαν τους φοιτητές μέσα στη Σύγκλητο, οι καθηγητές έμπαιναν μπροστά για να τους προστατεύσουν.

«Είναι δυνατόν να μην μπορείτε να ελέγξετε τους μαθητάς σας; Θα βάλω φωτιά σε οιουδήποτε το κεφάλι αλλά φωτιά στην ελληνική κοινωνία δεν θα επιτρέψω να βάλει κανείς».

Γεώργιος Παπαδόπουλος, ομιλία προς εκπαιδευτικούς

Και μαζεύτηκαν οι φοιτητές της Αρχιτεκτονικής κι έκαναν συνέλευση της σχολής τους κι αποφάσισαν κατάληψη. Και τη νύχτα αργά, κατ’ εντολή του πρύτανη, η αστυνομία μπήκε στη σχολή και τους συνέλαβε. Και μερικά τετράγωνα παρακάτω από το Πολυτεχνείο, η αστυνομία χτυπούσε γονείς, 7χρονα παιδιά, εκπαιδευτικούς, γιατί ζητούσαν ΠΑΙΔΕΙΑ. Και χιλιάδες εκπαιδευτικοί που πολεμάνε για ΠΑΙΔΕΙΑ και ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ στέλνονται στα πειθαρχικά για τα περαιτέρω. Κι αυτά γίνονται τώρα.

Και οι αρχές αποφάσισαν να προχωρήσουν σε χιλιάδες διαγραφές φοιτητών που «δεν τελείωσαν «εγκαίρως» τις σπουδές τους αλλά κι αυτών που, για παράδειγμα, θα καταδικαστούν για τη συμμετοχή σε μια κατάληψη. Κι αυτό έγινε τώρα, η χούντα διέκοψε την αναβολή και στράτευσε τους φοιτητές, δεν έφτασε στο σημείο της διαγραφής.

Νέο νομοσχέδιο όρισε το ωράριο εργασίας: νύχτα με νύχτα. Και βγήκαν οι εργάτες στους δρόμους ζητώντας ΨΩΜΙ κι αυτό δεν έγινε τότε, μα τώρα, πριν λίγες εβδομάδες.

Σήμερα μας κυβερνούν τα ορφανά της χούντας και τα εγγόνια των αποστατών. Ζούμε τη χούντα της εποχής μας. Ένα αυταρχικό καθεστώς, όπως το αντίστοιχο της Τουρκίας, με κοινοβουλευτικό μανδύα οικοδομείται και ανεπαισθήτως χτίζει γύρω μας τείχη. Κυβέρνηση, ολιγάρχες, μαφίες, ΜΜΕ, δικαστικό σύστημα, μπαζώνουν την αλήθεια, σκοτεινιάζουν το παρόν μας και δολοφονούν το μέλλον μας. Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια μας λένε ποιοι; Οι βιαστές, οι ληστές, οι μαφιόζοι και οι πολιτικές τους βιτρίνες.

Σήμερα, όπως ακριβώς ο δικτάτορας στο παραπάνω διάγγελμα, οι φασίστες επαίρονται για τη «δημοκρατία» τους και κατηγορούν όποιον αντιστέκεται ως «φασίστα»!

Σήμερα, μας εγκαλούν «φωνάζετε για την Παλαιστίνη αλλά δε λέτε τίποτα για την Κύπρο»! Ποιοι; Τα ορφανά του Παττακού. Αλλά και τα εγγόνια του «ΕΘΝΑΡΧΗ» Καραμανλή που δήλωνε πως «η Κύπρος κείται μακράν», τα εγγόνια της ΕΚΟΦ που χτυπούσαν τις διαδηλώσεις για την Κύπρο στα Προπύλαια. Οι φανατικοί του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ που οργάνωσαν το πραξικόπημα του 1967 αλλά και τα γεγονότα του Ιουλίου του 1974, ώστε η Κύπρος να διχοτομηθεί και να μετατραπεί σε αβύθιστο αεροπλανοφόρο του ιμπεριαλισμού στη Μέση Ανατολή.

Σήμερα, τι περίεργο, ακούγονται κάποιες φωνές πιο παράφωνες από ποτέ, «δεν κάνει (λέει) να πούμε να πέσει η κυβέρνηση γιατί καπιταλισμό θα έχουμε έτσι κι αλλιώς και η επόμενη κυβέρνηση τα ίδια θα κάνει»! Μα όταν ο λαός δε μπορεί να κυβερνήσει και βλέπει πως τα ταξικά του συμφέρονται κανένα πολιτικό κόμμα δεν τα εκφράζει, αλλά δε θέλει και να κυβερνηθεί, κάτι τέτοιες ανοησίες τις γράφει εκεί που δεν πιάνει μελάνι και κλείνει δρόμους κι αεροδρόμια κι ο «Μεγάλος» δραπετεύει από κάτι χωματόδρομους μέσα στα σταχοχώραφα! Και μετά τη χούντα καπιταλισμό είχαμε, οπότε, ας κουνήσουν αυστηρά το δάχτυλό τους και στα παιδιά του 1973 που σκαρφάλωσαν στα κάγκελα: κι αυτά με «αυταπάτες» τρέφονταν! 

Τρέξε συνάδελφε, ο παλιός κόσμος είναι πίσω σου!

Πίσω σου ορθώνονται οι εφιάλτες από τα μαγικά μαξιλάρια του Τριβιζά, η κατάργηση της Κυριακής που ονομάστηκε Προδευτέρα, ο φούρνος στο Ισραήλ που κατάπιε τον Χάνσελ και τη Γκρέτελ και τα παιδιά που χάθηκαν στα συντρίμμια ενός τρένου και ο γυμνός βασιλιάς που παραμένει γυμνός και κυρίως παραμένει βασιλιάς που ακούει στο όνομα «ο Μεγάλος» - το παιδί που έγραψε σ' ένα τοίχο «ο βασιλιάς είναι γυμνός» συνελήφθη και καταδικάστηκε με συνοπτικές διαδικασίες κάτω από τις επευφημίες του πλήθους. Η Αγέλαστη Πολιτεία παραμένει Αγέλαστη κι οι άρχοντες φωνάζουνε «κι εσύ να σκάσεις δάσκαλε και να μην επιμένεις, και στα μικρά άλλη φορά τραγούδια μη μαθαίνεις».

Τρέξε συναδέλφισσα και μην ξεχνάς: Οι πορείες κλείνουν δρόμους αλλά ανοίγουν περάσματα και το μέλλον μας πολεμάει ενάντια στο δικό τους μέλλον. Τίποτα δεν είναι γραμμένο, όλα παίζονται, όλα είναι ανοιχτά. Κι ότι σώσαμε όλα αυτά τα δίσεχτα χρόνια και τους σκοτεινούς καιρούς, το σώσαμε με αγώνα και ενότητα, αλλά ενότητα για αγώνα, όχι ενότητα για παραίτηση, ούτε ενότητα για υπακοή σε συμβολικές διαμαρτυρίες. Όλα παίζονται κι όλα είναι ανοιχτά και τα πιο όμορφα όνειρα κρύβονται κάτω από τα μαξιλάρια των παιδιών που σου χαμογελάνε και σε παίρνουν αγκαλιά στο σχολείο σου. Στα μάτια τους καθρεφτίζεται το δικό μας μέλλον, τα δικά μας όνειρα, αλλά και τα όνειρα εκείνων που δεν προσκύνησαν ποτέ, που είπαν πως...  

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

ΚΑΤΕΒΑ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ!

ανεξάρτητες αυτόνομες αγωνιστικές ριζοσπαστικές

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.

                                                                           14.11.25 

Προβολή ταινίας "Η Αντίσταση των Νορβηγών Εκπαιδευτικών" 

και συζήτηση με τον Ομότιμο Καθηγητή Παιδαγωγικής Γιώργο Τσιάκαλο

και μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδ. "ΣΕΛΙΔΟΔΕΙΚΤΗΣ" 

την Κυριακή 9/11/2025, 11π.μ., στην ΕΔΟΘ (Προξένου Κορομηλά 51, 4ος όρ.)

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ Π.Ε. ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ